Mas experiencias locales!

Sinds mijn laatste verslag heb ik geleeft in Antigua! Ik ben nu hier, ook met mijn gedachten. Dat betekent ook dat de dagen toch weer volraken en ik het eigenlijk weer veel om handen heb! Vandaar vandaag een verslag met subtitels om de skimmers de gelegenheid te geven in een oogopslag te zien wat er gaande is/was...

Gezondheid wedergekeerd!
Geen buikpijn meer, hoezee!

Eindelijk echt vrije tijd!
Ik heb genoten van mijn 'werkeloze' dagen. Ik ben maandag nog 1 keer langsgeweest bij het project, waar ze zich kennelijk hadden zitten afvragen waar ik was gebleven. De communicatie liet weer te wensen over, waardoor zij niet op de hoogte waren gesteld van de reden waarom ik er niet meer kon zijn. In ieder geval waren ze blij met mijn laatste actie; een voorraadje pampers, tandpasta, baby talkpoeder en een plastic kleedje om de kids op te veschonen. Esto es el unico lo que puedo hacer para ellos!

Over vervoer en het eten van vlees!
Hier rijden tuktuks. Het is net India! Handig is het wel, maar je moet je tanden niet op elkaar proberen te houden als het scootertje over de antieke kinderkopjes rijdt. Flink door elkaar gehutst kwamen Jon (de Noorweger) en ik aan in Casa Santo Domingo Hotel. Juist een HOTEL, maar wel een waar ook een kaarsenmakerij, kunstmuseum, apotheekmuseum, mayamuseum, aardewerkbakkerij, talloze papagaaien per twee op stok, ruines en ondergrondse tombes te zien waren. Antigua staat op de werelderfgoedlijst en ziet er daarom zo uit als honderden jaren terug. Dat betekent dat er niets aan veranderd mag worden. En DAT betekent dat aan de buitenkant moeilijk te zien wat er zich daar binnenin bevindt. De meeste gebouwen zijn daardoor ontzettend verrassend, zoals dit hotel, dat er aan de buitenkant uitziet als 10 kleine, oude huisjes naast elkaar. Of zo sta je ineens op het dak van een cafe/plek met 10 andere bestemmingen met een prachtig uitzicht. Of je belandt in een bar gerund door buitenlanders, waar een geschifte hond genaamd 'duivel' (in een vreemde taal) rondloopt, blind aan een oog en met extra tenen, en waar ze op een dag besloten cocos uit blikjes ipv van noten te gebruiken zonder een blikopener te kopen. Zo stonden ze in de keuken met een cocosnootmachete een blikje open te maken voor Jon's wortel-appel-kokossap. En DAT was nog lekker ook!

Zondag lagen we bij het zwembad, maar helaas kwam de zon niet door. Gelukkig hadden we voor 15 euro toegang plus een lunchbuffet: oneindig veel vlees! In het gezin betekent een 'tamal con carne' dat er een stukje kip in zit (echt, maar 1!) dus onze stukjes kip en biefstuk kwamen als een godsgeschenk :-)

Clavibel, mijn nieuwe maestra!
Na 2 weken wisselen we van docent. Clarivel heeft twee keer zo veel geduld en interessante gespreksstof dan Irma van de eerste 2 weken. Zo zitten we geregeld de 2e helft van de les te kletsen over de tweede wereldoorlog, spruitjes, of dat het Hongaars en Fins op elkaar lijken. Het gaat dus al vrij goed in het Spaans, ik heb ook het idee dat ik van haar heel erg veel leer! Ze heeft zo veel vertrouwen in me dat er voor vrijdag een test op het schema staat en als ik die haal, ik maandag met 'boek 2' mag beginnen. Ik kan niet wachten! Veel oefenen, die gewoonte om pak 'm beet 3 verschillende verleden tijden door elkaar te moeten gebruiken...Ah, en waarom iemand ooit bedacht heeft om twee verschillende werkwoorden voor 'zijn' te bezigen...

Aat!
Gisteren heb ik met mijn (officieuze) schoonvader twee musea bezocht. Ik heb geen last van waanideeen, hij is hier echt in Antigua om vrienden te bezoeken. Deze mensen hebben hier een prachtig hotel. Heel bijzonder..na thuiskomst leidde dit tot een rush van emoties, omdat hij voor mij 'thuis' vertegenwoordigt en me bovendien aan Erik en Helena deed denken. Ik begrijp nu sinds ik hier in Antigua ben ineens zo veel meer van Erik's verhalen over zijn ervaringen in Latijns Amerika. Ook herken ik ontelbare dingen die je bijvoorbeeld ook in ons en Aat's huis kunt vinden: de meubels, de kleuren, schilderijen, dingen. Ook bijvoorbeeld de manier waarop mijn schoonmoeder praatte kan ik nu beter plaatsen. Het is persoonlijk, maar heel waardevol voor me.

Wat luchtigers: het toeristenfeest!
Gepromoot in zestig verschillende landen om toeristen te trekken: het feest van het toerisme. De Semana Santo, de week rondom Pasen, is hier onvoorstelbaar belangrijk. Iedereen gaat dan de straat op en alle religieuze tradities worden dan ten uitvoer gebracht. Dat betekent vuurwerk ( er is hier bijna elke dag vuurwerk, omdat dit samen gaat met religieuze gebeurtenissen. Er is hier dus bijna elke dag wel een 'speciale dag van die en die Maria of heilige') Maandag was er dus een afspiegeling van Semana Santa. Letterlijk, de viering werd hier op de straat in het klein nagebootsts, inclusief zandfiguren op de straat, die voor de rest bedekt was met dennennaalden, allemaal speciaal voor de toeristen. Er was een processie, niet met een of ander Mariabeeld, maar met alle werknemers van reisorganisaties in Antigua. Honderen mensen!! Dan weet je weer hoe Antigua op het toerisme leunt..

Volgende keer meer foto's, mijn volgende afspraak staat alweer bijna te wachten; een vriendin van Erik uit de stad. Het is hier vandaag de herdenkingsdag van de Revolutie van 1944. Met mijn woordenboek ernaast heb ik in mijn krant (waarik wel meerdere dagen mee doe) gelezen dat de Amerikanen die revolutie, die in het teken stond van hervorming van de corrupte overheid, heeft ingedrukt door een in hun ogen correcte figuur een coupe te laten plegen. Achteraf bleek dat die man net zo corrupt was als zijn voorgangers, maar in ieder geval (godzijdank...??) niet communistisch was en het kapitalisme steunde. Ik vraag me af of dat er mede voor heeft gezorgd dat de beroemde koffie en cacao uit Guatemala te duur is voor Guatemalteken zelf, omdat deze geimporteerd moeten worden uit Europa en de VS (!!) De grondstoffen worden verwerkt door bijvoorbeeld Milka in Zwitserland. Chocola is daardoor nauwelijks te koop hier (boehoe!).


Liefs aan iedereen!!!