Klimmen en varen in Guatemala

Een relatief kort berichtje, want het wordt al donker buiten.

De Pacaya is vier maanden geleden uitgebarsten en wij hebben het resultaat bekeken. Wat een maanlandschap! Wat een hitte! Wat spookachtig! Wat een lekkere marshmellows! En wat een lange klim omhoog :-) Zie foto's!

Op zaterdag en zondag hebben we met een boot Lago Atitlan van dichtbij meegemaakt. Ontzettend mooi met de vulkanen er omheen. De 3 dorpjes die we hebben bezocht kenmerkten zich vooral door een overdosis aan verkopende kinderen en vrouwen, wat hilarisch was, want ze deden van alles om ons over te halen iets te kopen. Een vrouw trok een gewaad over je hoofd 'alleen voor de foto!', waarna ze 5 quetzales van je eiste. De kindertjes waren het ergst, vooral in Chichicastenango, want ze liepen met je mee totdat je wat kocht. Dat betekent dat ze met ons meeliepen naar het kerkhof, naar de kerk, naar het restaurant... Kennelijk heb ik zo'n soort hoofd waar niet mee te spotten valt (kan er ook niks aan doen), maar na een 'no gracias' houden ze het er bij mij wel voor gezien. De wat zachtaardiger types kwamen met geen mogelijkheid meer van ze af, hilarisch!

De markt van Chichi is sowieso al een belevenis. Er leven daar voornamelijk indigenas, afstammelingen van de Maya's. In de catholieke kerken en op het kleurrijke kerkhof voerden ze allerlei traditionele ceremonies uit, heel interessant. Voornamelijk, doordat sterke drank en sigaren er een grote rol in spelen.. Zo hebben we Machimon bezocht in zijn tijdelijke huis, met een sigaar in zijn mond en drank gevoerd door de bewoners. Die mensen offeren voor een jaar lang, van mei to mei, hun huis op, gaan niet naar hun werk, en zitten met dat beeld in een dampige kamer van de wierook, zelfs met een heiligenbeeld van een Jezus in zijn grafkist. Heel bizar!

Een interessant weekend dus!

Deze week weer eens buikpijn. Morgen maar eens Sofia's pillen van de Kruidvat proberen, hopelijk helpen die wel! Ik wordt er een beetje moedeloos van..de beesten, het eten, de buikpijn, het constante gevaar beroofd te worden..Het is gewoon een heftig land met een hoop problemen. Gelukkig zijn er ook veel leuke mensen, lokaal en internationaal, en maken we mooie uitstapjes. Maar na de rondleiding door mijn huis op Skype, door Erik, verlang ik heel erg naar mijn eigen bed, en natuurlijk naar mijn novio! Het missen gaat niet over. Daar word ik eigenlijk alleen maar blij van :-)

Geniet van de foto's en tot mails weer! Bedankt voor de leuke berichtjes en het meeleven! Ik mis iedereen in Nederland heel erg, nog erger dan chocolade :-P Goed om te weten dat Gerard van zijn paar viel, ik heb het nieuws (nieuws? :-P)niet echt opgezicht hier. Iemand zei dat er iets aan de hand was met het luchtruim in Europa? Een mislukte aanslag of iets dergelijks? Weet iemand daar iets vanaf?

Heel veel liefs,

Yvette